ระหว่างอยู่โรงพยาบาลก็ได้แยกห้องกับผู้ป่วยคนอื่นๆ หมอก็ให้ยาฆ่าเชื้อปวดมาก หมดไปหลายกระปุก ส่วนแผลพยาบาลก็มาแคะตุ่มให้น้ำแตก และทายาให้ตอนนั้นหน้าผมดูไม่ได้เลย บวมไปครึ่งหน้า ตาข้างขวาปิด ปากหนา หน้าเบี้ยว แผลน่ากลัวมาก ส่วนอาการปวดเจ็บ เหมือนไฟช๊อต นอนไม่ได้ ปวดแสบปวดร้อนทรมานมากๆครับ

     ตอนนั้นเครียดมาก เพราะเคยอ่านเจอว่าเป็นที่หน้าอันตรายสุด คนที่เคยเป็นเท่านั้นถึงจะเข้าใจถึงความรู้สึกความทุกข์กันอย่างถ่องแท้ว่าทรมานเพียงใด เหมือนว่าจะไม่สามารถกลับไปใช้ชีวิตได้เหมือนเดิม? ผมทั้งกินยาและหาทางรักษาวิธีอื่นๆมาโดยตลอด แค่บรรเทาแต่ก็ไม่ดีขึ้นสักที